SERWIS TURYSTYCZNY PROMUJĄCY TURYSTYKĘ KRAJOZNAWCZĄ ORAZ AGROTURYSTYKĘ W ŁOMNICY-ZDROJU .

Miejscowość letniskowa i uzdrowisko, ciągnie się wzdłuż potoku Łomniczanka - prawobrzeżnego dopływu Popradu (400-500m n.p.m.) u stóp góry Kicarz (707 m n.p.m.).

Dzięki licznym źródłom mineralnym doskonałemu mikroklimatowi oraz centralnemu położeniu w Beskidzie Sądeckim, Łomnica jest doskonałą bazą do zwiedzania tej ciekawej i pięknej ziemi dla coraz większej liczby turystów. Liczne w tej okolicy szlaki turystyczne wyprowadzają na szereg szczytów (Kicarz, Łabowska Hala, Parchowatka), z których rozciągają się przepiękne widoki nie tylko na Beskidy, ale również na Tatry i Pieniny. Odległe o zaledwie kilka kilometrów przejście graniczne w Piwnicznej między Polską i Słowacją otwiera możliwości zwiedzenia Starej Lubowni, Bardejowa, Łomnicy Tatrzańskiej, Popradu, Czerwonego Klasztoru i szeregu innych ciekawych miejscowości. Przez Łomnicę Zdrój przebiega narciarski szlak turystyczny (Łabowska Hala-Parchowatka-Łomnica Zdrój-Piwniczna o długości 10,5 km).

Łomnica otoczona jest wspaniałą puszczą jodłowo-bukową, z drzewami do 5 m w obwodzie (rezerwat Łabowiec). Wieś ta jest punktem wyjściowym na Halę Łabowską przez polanę Groń i Skotarkę, na Łabowską przez Parchowatkę, na Pisaną Halę przez Rechmanówkę.

Wzgórza otaczające dolinę Łomniczanki
porasta las mieszany i iglasty, ze szczytów rozległe i malownicze widoki. Uzdrowisko leży w strefie klimatu górskiego, średniobodźcowego; właściwości bioklimatyczne sprzyjają lecznictwu uzdrowiskowemu.

Prawie w samym środku Łomnicyw odległości 2,5 km od Popradu tryskają nad rzeczką liczne stróżki szczawy ziemno-alkaliczno-żelaziste o dużej zawartości dwutlenku węgla ujęte w roku 1910. Takie same źródła kwaśnej wody znajdują się także w górnej części wsi. Leczeniu uzdrowiskowemu sprzyjają korzystne warunki mikroklimatyczne i bioklimatyczne. Wody mineralne skuteczne są przy leczeniu schorzeń układu krążenia. Skład (na podstawie bad.: prof. Olszewskiego, UJ) w gramach:
dwuwęglanu wapnia 1,523 g
dwuwęglanu magnezu 0,157 g
dwuwęglanu żelazowego 0,035 g
stalych skladników 1,796 g
woln. bezw. kwasu węglowego 2,406 g

Rys historyczny
Łomnica jako osada królewska została założona w XIV w. Kazimierz Wielki, zezwalając w 1348 r. na lokację Piwnicznej, nadał Łomnicę zasadźcy Hankowi z Nowego Sącza jako osadę już istniejącą. Stosunkowo późno zainteresowano się łomnickimi wodami mineralnymi. Nabrzeżne żyły wody ujęto w kilka studzienek dopiero w 1910 r. W roku 1924 powstał dom z 10 przedziałami kąpielowymi. Wodę ogrzewano parą krążącą w wężownicach, zgodnie z ówczesnymi wymaganiami balneotechniki. W 4-morgowym parku wznosił się dom o 24 pokojach z pensjonatem, a dom dwudziestopokojowy ukończono w 1924 r. Odległość skromnego, ale zasługującego na uwagę zakładu kąpielowego od najbliższej stacji kolejowej Piwniczna wynosiła 6 km i w tym czasie (tzn. 1924 r.) komunikacja odbywała się po lichej drodze gminnej. Pierwszym i nieodzownym warunkiem stworzenia z Łomnicy zdrojowiska o większym i powszechniejszym znaczeniu była budowa gościńca. Dopiero po zapewnieniu dojazdu można było pomyśleć o rozbudowaniu zakładu na zasadzie racjonalnego i szczegółowo opracowanego planu. Zakładano wówczas, że wydajność źródeł zapewni podstawowy czynnik leczniczy przy czteromiesięcznym sezonie letnim przynajmniej dla 10 tys. osób. W 1928 r. w Zakładzie doktora Ziarko uruchomiono kąpiele borowinowe i mineralne. Rozpoczęcie działań wojennych zniweczyło plany rozbudowy Łomnicy, a domy zostały zniszczone.
Na szczególna uwagę w Łomnicy zasługują dwa pomniki przyrody nieożywionej:
- wodospad na potoku Łomniczanka- spadający ze stromo nachylonej ławicy piaskowca potok tworzy piękny wodospad o wys. ok. 3m i długości progu ok.7 m, a u podstawy jest kocioł eworsyjny o gł. do 1,6m. Możliwe jest, że próg wodospadowy zostanie kiedyś rozczłonkowany wzdłuż spękań ciosowych przez erozyjne działanie wody, która już teraz spływa trzema strugami. Poniżej wodospadu znajdują się źródła wód mineralnych typu szczaw wodorowęglanowo - wapniowo - magnezowych. Jedno źródło jest ujęte i wykorzystywane przez miejscową ludność. Obszar chroniony od 1982 roku.
- skałka piaskowcowa "Łomniczanka" pochodzenia erozyjnego o dł. 9m, i wys. 3,5 m, zbudowana z piaskowca ogniwa krynickiego i charakteryzująca się ciekawymi strukturami procesu wietrzenia. Skałka została objęta ochroną w 1998 roku i znajduje się nad potokiem "Łomniczanka", w pobliżu Pomnika Pamięci.